Plażowe ABC – Polska Szkoła Surfcastingu

Wybory sprzętowe – Plażowe abc – czyli poradnik SURFMANIAKA – ODCINEK 6 – Marzec’24

Posted on 28 marca, 202428 marca, 2024 by Andrzej

Wybory sprzętowe

Swoją przygodę plażową, możecie rozpocząć, z wykorzystaniem swojego słodkowodnego arsenału sprzętowego. Nie od razu będą konieczne specjalistyczne wędki i kołowrotki.

Niemniej, kiedy warunki pogodowe zrobią się bardziej wymagające, zawieje silniejszy wiatr i pojawi się większa fala oraz zielsko, będziecie zmuszeni sięgnąć po sprzęt, który jest dedykowany tylko i wyłącznie, do połowów z plaży.

Co tu się zadziało? i co wybrać? co jest lepsze? oto jest pytanie!!

Na dobry początek

Zwykły, ale mocniejszy feeder, teleskop czy karpiówka, będą na początek w pełni wystarczające. Specjalnie, nie wspominam tutaj o parametrach technicznych, takich, jak długość kija, czy gramatura wyrzutu, bowiem każdy z Was posiada coś innego i zabierzecie nad wodę właśnie to, co macie. Kiedy nie ma dużej fali i gdy mocno nie wieje, nad brzegiem zachowujecie się tak, jak nad typowym słodkowodnym zbiornikiem. Bałtyk, to przecież takie większe, słonawe jezioro. Zestawy (o których nota bene opowiem przy okazji następnego odcinka), zarzucacie na taką odległość, jaką możecie i umiecie. Z zastosowaniem takich ciężarków, jakie obecnie posiadacie. Które są dopasowane ciężarem wyrzutowym do Waszych wędek. Żyłka i kołowrotek, też nie ma większego znaczenia. Przecież wszystko macie dopasowane, do Waszych typowych słodkowodnych przyzwyczajeń i potrzeb. Tak więc, zarzut zestawów na 20-30 metrów, z zastosowaniem ciężarków o masie 40-60g, nie będzie dużym błędem. Możecie oczywiście zarzucić, cięższym ciężarkiem dalej. Spróbujcie! Macie żyłkę 0.16-0.18mm na kołowrotku – wytrzyma bez problemu. Macie plecionkę – też dobrze. Zabraliście ze sobą zwykłe podpórki? Koniecznie wbijcie je w piasek i oprzyjcie na nim kije. Jesteście zdziwieni?

Na układy nie ma rady

Problemy, pojawiają się wraz z pogorszeniem warunków pogodowych. Zwłaszcza w okresie poźno-wiosennym, letnim i wczesno – jesiennym, kiedy łowimy najczęściej, podczas gdy silniejszy wiatr napędza fale, a z dna podnosi się wszechobecne zielsko. To są nasi główni przeciwnicy. Stając do „walki”, z czysto słodkowodnym arsenałem, będziecie często skazani na porażkę, bo zbyt lekki sprzęt w takich warunkach, sobie po prostu nie poradzi. W związku z tym – wszyscy ci, którzy zechcą zasmakować surfcastingu w czystej postaci, będą musieli przejść z etapu „słodkowodnej gruntóweczki”, na etap „gruntówki dalekiego zasięgu”. Co jest równoznaczne, z zakupem wędek oraz kołowrotków, dedykowanych tylko i wyłącznie do połowów plażowych.

Plażowy rynek

Rynek, oferuje naprawdę szeroki wachlarz sprzętu, w różnym stopniu zaawansowania technologicznego, który zwykle – choć nie zawsze – idzie w parze z ceną. Zawsze warto zasięgnąć opinii kolegów, którzy mają większe doświadczenie. Niejednokrotnie pozwolą dotknąć wędziska, kołowrotka. Wykonać rzut. Pamiętajmy jednak, że każdy z nas ma inne upodobania. Ktoś będzie się kierował ceną, kolorem, jeszcze inny akcją wędziska, a jeszcze inny wielkością czy pojemnością szpuli z kołowrotka. Poniżej przedstawię kilka wskazówek, które pomogą Wam w podjęciu decyzji, bo liczę na to, że część z Was, zechce przejść do etapu „słonowodniaka”. W najbliższym czasie postaram się też nagrać audycję radiową w Radio Gozdawa – w cyklu Radio Gozdawa na Fali. https://radio-gozdawa.live/podcast/na-fali-z-radiem-gozdawa-odkrywanie-wedkarstwa-plazowego/, w której omówimy najważniejsze aspekty sprzętowe oraz przygotowanie do sezonu plażowego, który już tuż tuż?

Klasyka gatunku

Klasyczne wędki do surfcastingu, możemy podzielić na 3 kategorie. Wędki dwu, trzyczęściowe i teleskopowe. W przypadku wędek teleskopowych – poza zaletami transportowymi i niską ceną – trudno znaleźć inne zalety ich stosowania. Wyjątkowa wrażliwość na piasek i tendencja do zapiaszczania się połączeń, skraca ich żywotność i wytrzymałość. Nadają się głównie do łowienia z umocnień brzegowych, główek, w portach, ale do końca nie sprawdzą się na plaży.

Foto: Klasyczne wędki plażowe, trzyskładowe w akcji.

W naszych realiach i specyfice Bałtyku, najczęściej znalazły zastosowanie wędki trzyczęściowe, ktore widać na powyższych zdjęciach. Anglicy, nazywają je wędkami kontynentalnymi, dla odróżnienia od typowych wędzisk dwuskładowych, używanych na wyspach. Zapewne zastanawiacie się co je różni? Wędziska dwuskładowe, poprzez swoją specyficzną budowę i parametry techniczne – są z reguły cięższe, bardziej wytrzymałe i nadają się w wykorzystaniu bardziej skomplikowanych technik rzutowych, które preferują wyspiarze. Do tego należy dodać, że z reguły rzadko stosuje się tu kołowrotki, na rzecz multiplikatorów, do których my Polacy, nie jesteśmy przyzwyczajeni. W dzisiejszym odcinku, nie będę się dłużej zatrzymywał, ani przy kijach dwuskładowych ani przy multiplikatorach, czy technikach rzutowych, bo to zostało omówione w sekcji akademii rzutowca na naszej stronie https://www.polskaszkolasurfcastingu.pl/category/akademia-rzutowca/ . Odnośne filmy instruktażowe znajdziecie także na naszym profilu YT w playlistach Akademi Rzutowca https://www.youtube.com/@polskaszkoasurfcastingu7391/playlists.

Wróćmy do wędek trzyskładowych, które to wędkarze stosują na plaży najczęściej. Jakie mają zalety i na co powinniśmy zwrócić uwagę? Składane na trzy części, dają przede wszystkim lepsze możliwości transportowe. Są z reguły wykonane z lżejszych komponentów, a średnia waga kija, waha się w granicach od 400 do 600g. Typowa długość wędki – i przy okazji najbardziej optymalna dla większości z nas – to z reguły 400-450cm a jej długość, zwykle dobieramy do wysokości ciała i zasięgu ramion. Wędkarze o niskim wzroście, będą mieli problem z wykorzystaniem zapasu mocy wędki, o długości ponad 450cm. Komponenty, z których zbudowane trzyczęściowe wędki (różne formy węgla, grafit) i charakterystyka techniczna, predysponuje je głównie, do zastosowania techniki rzutu znad głowy. Czyli rzutu prostego i najbardziej popularnego nad Bałtykiem. Także tego, który stosujemy na śródlądziu.

Ładowanie

W rozmowach z kolegami na plaży, usłyszycie często słowo, że wędka się dobrze „ładuje”. Co to znaczy? Jest to specyficzny punkt (inny dla różnych typów wędek) po osiągnięciu, którego, kij wyrzuci zestaw wraz z ciężarkiem w sposób najbardziej efektywny. Nie wyrzuci sam oczywiście. Bo potrzebuje odpowiedniego „przyłożenia” przy użyciu naszych rąk i dobrze pracujących nóg. Każdorazowo innego „przyłożenia”, w odniesieniu do różnych parametrów technicznych wędek, takich jak: ciężaru wyrzutowego, długości wędk oraz innych takich jak masa ciężarka, warunki atmosferyczne (głównie siła i kierunek wiatru). Nie zagłębiając się w tajniki fizyki – skoro mowa o ciężarze wyrzutowym wędki – zapytacie się na pewno, jaki jest najbardziej właściwy? Odpowiem lekko wymijająco – taki, jaki Wam pasuje. Zakupując typową wędką plażową, zakres ten waha się średnio w granicach 100-250g, a tak naprawdę to Wy określicie go wtedy, kiedy zastosujecie ciężarek o takiej gramaturze, która będzie Wam najbardziej odpowiadała i będzie się mieściła, w dopuszczalnym dla każdej wędki przedziale, opisanym każdorazowo na blanku lub podanym przez producenta. I takim, po założeniu którego, nasza wędka zachowa się tak, jak od niej oczekujemy. A więc po wyrzucie ciężarek poleci, na pożądaną odległość. Dla przykładu, założenie zbyt małego ciężarka na zbyt „pałowatą” wędkę, będzie skutkowało tym, że wędka nie naładuje się i nie wykorzystamy tym samym mocy wędki. Zbyt ciężkiego, na zbyt lekką wędkę, może skutkować jej przeładowaniem i złamaniem.

Foto: A jak ładują się wędki widać na powyższych zdjęciach. Górne zdjęcia, to rzut znad głowy. Zdjęcie dolne- rzut w technice OTG.

Specyfika

Co jeszcze uwzględniamy w wyborze wędki plażowej? Oczywiście jej typową akcję i ugięcie? Mówimy często, że wędka „bierze od dołu” lub „od góry”. W zależności od tego jak się ugina, mówimy o ugięciu szczytowym, pół-parabolicznym i parabolicznym oraz związanej z tym szybkiej, średniej lub wolnej akcji. To wszystko, przełoży się bezpośrednio na ładowanie się wędziska oraz zachowanie się przy dużych obciążeniach, jakim poddane są wędki w czasie zarzutów, a także w przypadku holowania dużych ryb, czy zielska.

Żeby mieć przyjemność z wędkowania (nie mówię tu o wędkach czysto rzutowych), trzeba szukać czegoś po środku. Coś, co nie będzie za sztywne, a z drugiej strony nie będzie się zbytnio uginać, jak przysłowiowa” witka na wietrze”.

Warto wspomnieć, że pośród różnych modeli wędek, znajdziemy także takie, które różnią sie rodzajem uchwytu kołowrotka. Te dwuczęściowe, mają uchwyt przesuwny tak, aby dopasować się do długości naszych ramion. Te trzyczęściowe, z reguły wyposażone są w stałe uchwyty, widoczne na poniżyszch zdjęciach.

Foto: Rózne typy uchytów wędek na kołowrotki. Każdy ma swoich zwolenników i przeciwników. Idąc od lewej strony na dolnym zdjęciu: uchwyt zapinany typu Fuji NS, uchwyt FUJI DPS, uchwyt Fuji DPS przesuwny. Środkowe zdjęcie z górnej galerii prezentuje uchyt Fuji VSS.

Szczytówki i przelotki

Zapytacie się zapewne, czy obserwacja brań w wędkarstwie plażowym jest możliwa? Oczywiście, że tak! Ale z uwagi na takie a nie inne warunki pogodowe, nie zawsze jest prosta. Często szczytówki wędek są miotane wiatrem, a fale (poprzez żyłkę lub plecionkę) przenoszą na nie drgania. Z tego też powodu, nie przeceniajmy średnicy części szczytowej wędki. Wiem, że jako „słodkowodniacy”, będziecie się zapewne kierować wyborem czegoś cienkiego? To, że jest cienka, nie znaczy, że będzie widać brania. Ważniejsze od grubości i od tego z jakiego materiału jest wykonana (czysty węgiel, hybryda, włókno szklane), jest średnica przelotki szczytowej, która nie może być zbyt wąska. Minimum, to około 4-5mm. Z reguły średnica, idzie symetrycznie i w parze, ze średnicą i typem pozostałych elementów oraz przelotek na blanku. Generalnie, przelotki w wędkach plażowych, mają o wiele większą średnicę niż kije słodkowodne (może z wyjątkiem karpiówek). I to z dwóch powodów. Większe przelotki do mniejsze tarcie, opory, a co za tym idzie, dalsze rzuty. To także większy komfort i szansa na szczęśliwe wyholowanie ryby, przy obecnym zielsku, glonach, które „czepiają” się linki. Mała średnica przelotki szczytowej, to problem z dowinięciem linki do samego końca i konieczność ciągłego jej udrażniana, w czasie holu.

Foto: Szczytówki nowoczesnych wędek plażowych mimo, że bardzo cienkie, są bardzo wytrzymałe. Bez problemu wynoszą w morze cieżary rzędu 180g i wyżej.

Plażowy młynek

Nie zagłębiając się zbytnio w szczegóły, kołowrotki na plażę muszą mieć trzy podstawowe cechy. Być odporne na słoną wodę, mieć odpowiednio duże szpule oraz dobrze działający, płyny hamulec. Dobrze, żeby w komplecie, były 1-2 szpule zapasowe. Duża szpula, to mniejszy opór w czasie wyrzutu i większa pojemność. Oczywiście waga kołowrotka ma znaczenie. Im lżejszy „młynek”, tym większy komfort, co ma niebanalne w czasie wędkowania na plaży, które z reguły jest wędkowaniem ciężkim. Aby odchudzić kołowrotek, możecie stosować aluminiowe bądź teflonowe szpule. Dodatkowo producenci oferują dodatkowe osłony przed wplątywaniem się linki pod szpulę, podczas silnych podmuchów wiatru.

Foto: Do koloru i do wyboru. Plażowe cacuszka z górnej półki. Na dolnym zdjęciu prawidłowy uchwyt wędki z kołowrotkiem, bezpośrednio przed zarzutem.

Dla typowych gadżeciarzy jedna, a firm oferuje dopieszczenie kołowrotków we wszytko co możliwe, włącznie z wyborem kolorystyki. Czy warto? Na pewno warto mieć zapasowe szpule z różnymi grubościami żyłki i plecionki. Mamy wybór, który dostosujemy do warunków pogodowych i naszych potrzeb. A także plan awaryjny w przypadku zerwania zestawu. Nie musimy wtedy wiązać przyponu strzałowego, a po prostu zakładamy nowa szpulę z całym zestawem.

Na koniec warto wspomnieć, że w łowieniu na plaży sprawdzają się zarówno kołowrotki 10 jak i 14 tysięcy. Sprawdzają się też mniejsze rzędu 4-5 tys. w przypadku bardzo delikatnego łowienia. Ale o tym i o aspektach stosowania żyłek i plecionek porozmawiamy przy innej okazji. Zasadą jest, że na kołowrotek plażowy nawijamy z reguły 300 metrów żyłki lub plecionki. Nikt oczywiście nie spodziewa się rzutów na taka odległość, ale zapas jest wyjątkowo istotny w przypadku zerwania zestawu i konieczności dowiązania nowego przyponu strzałowego.

opr. Andrzej Jaw Esox

Plażowe abc – czyli poradnik SURFMANIAKA – ODCINEK 4 – Styczeń’24

Posted on 25 grudnia, 202319 marca, 2024 by Andrzej

Wyposażenie plażowego twardziela – czyli o „wadze tematu”.

Kontynuując opis najbardziej przydatnych elementów plażowego wyposażenia, wybór, ocenę, czy też celowość zastosowania, pozostawiam Wam. Wszystko będzie zależeć od Waszych potrzeb i stopnia zaawansowania. Jednocześnie chciałbym jasno podkreślić, że aby zacząć przygodę z „plażingiem”, na początku wykorzystacie to, co macie w swoim słodkowodnym arsenale. Niemniej namawiam, żebyście spróbowali wyjść, poza etap całkowitego minimalizmu tak, aby łowienie było bardziej komfortowe i przyniosło więcej satysfakcji. A jak to zrobić? O tym dowiecie się z dzisiejszego odcinka, w którym przedstawię kilka gabarytowo większych, elementów plażowego ekwipunku.

A jakie koła wybrać do naszego wózka? To jest pytanie!!! Jak myślicie?

Kategorie wagowe na plaży?

Często (żartobliwie) dzielę wędkarzy plażowych – tak jak sportowców niektórych dyscyplin – na kategorie wagowe. I to nie w kwestii masy ciała, ale wagi sprzętu, który zabierają na plażę. Mam nadzieję, że nikt się na mnie nie obrazi – wręcz przeciwnie, wywoła to uśmiech – bowiem każda z kategorii, ma swoje zalety oraz wady, a będzie to wyjściem do dyskusji o „wadze tematu”. Wspominam o tym, bowiem „waga sprzętu” nie decyduje o wyniku, ale w określonych „okolicznościach przyrody” ma znaczenie. Rozsądne i przemyślane wyposażenie, daję większą paletę możłiwości i alternatyw, co przy dynamicznym „plażingu”, jest niejednokrotnie kluczowe.

Wyróżniam więc, wakacyjną kategorię słomkową – kiedy na plażę ruszamy z kijem, kołowrotkiem i pudełkiem robaków. Waga musza, to dwa kije i dwa pudełka robaków. Może lecz nie musi, zdarzyć się podpórka. Kategoria kogucia, to dwa kije, dwa pudełka, pokrowiec na wędki i sztyce. W wadze półśredniej, zamiast sztyc, dochodzi stojak i siedzisko. W kategorii średniej pojawia się wózek, zaś w półciężkiej dochodzi skrzynia plażowa. Waga ciężka to już pełen wypas z namiotem plażowym. Oczywiście mamy do czynienia także z kombinacjami kategorii-😊 Zastanówcie się koniecznie, w której kategorii się teraz znajdujecie?

Z doświadczenia wiem, że w przypadku, gdy wpadniecie w szaleństwo „wyścigu zbrojeń”, trzeba później pracować nad ciągłym „odchudzaniem” naszego ekwipunku, pozostawiając tylko niezbędne rzeczy, dopasowane do naszych aktualnych potrzeb.

Pamiętajcie o tym, że często łowimy po zmroku, więc „ogarnięcie” całego wyposażenia przed i po łowieniu, jest tym bardziej skomplikowane. Wszystko musi być usystematyzowanie i mieć swoje miejsce. Nie idźcie w kierunku pakowania wszystkiego w dziesiątki toreb, torebek czy pudełeczek, bowiem jedno „pomieszczenie plażowe” całkowicie starczy.

Z mobilnym „pomieszczeniem” na plażę?

Najlepszym i najpraktyczniejszym wyjściem, a jednocześnie impulsem do ograniczenia ilości sprzętu oraz rozsądnego spakowania całej galanterii plażowej, jest dedykowana skrzynia plażowa. Uważam, że nie ma nic prostszego i funkcjonalnego. Dobra i pojemna skrzynia, jest wykonana z bardzo odpornego, lekkiego tworzywa. Chroni przed sypiącym piaskiem i wodą oraz wilgocią. Może służyć jako stolik, siedzisko, deska do oprawiania złowionych ryb, miara oraz miejsce do przygotowywania przynęt, czy zestawów. Pozwala na wrzucenie wszystkiego w jedno miejsce i usystematyzowanie całego plażowego bałaganu, przed i po łowieniu. Do skrzyni umocujecie osobne stoliczki, podstawkę pod ciężarki, a pod wiekiem umocujecie drabinkę, w którą wepniecie krążki piankowe z Waszymi zestawami. Brzmi zachęcająco?

Podstawowy wariant skrzynki na plażę, którą także wykorzystacie na sródlądziu

Skrzynię, można nosić bezproblemowo na plecach i wtedy nie potrzebujemy wózka

Centrum dowodzenia na kołach

Mimo, że „poradnik surfmaniaka” jest dedykowany głównie do „plażowych szaraków”, to nie można nie wspomnieć o wózku plażowym, bez którego nie obejdzie się – prędzej czy później – wędkarz, który chce wyjść poza granice plażowego minimalizmu. Wózek, nie będzie Wam zapewne potrzebny, podczas wakacyjnego lub czysto stacjonarnego łowienia tzw. „na szybko”. Jest jednak niezastąpiony, kiedy trzeba spakować dużo sprzętu i kiedy chce się aktywnie łowić, przemieszcając się z miejsca na miejsce. W mojej ocenie, wózek przydaje się nawet wtedy, kiedy trzeba pokonać kilkaset metrów, z całym ekwipunkiem z samochodu na plażę. Zabieramy wtedy wszystko „na raz”, bez potrzeby ciągłego wracania po coś, o czymś zapomnieliśmy, lub nie daliśmy rady, zabrać za pierwszym razem.

Porównanie dwóch typów wózków plażowych oraz kół. Średnica kół w połączeniu z ich szerokością, decyduje o tym, ile w rzeczywistości możemy zapakować na wózek tak, aby nie zakopać się w miękkim piachu.

Na dobrze zorganizowanym wózku, znajduje się wszystko to, co jest potrzebne do przygotowania stanowiska, bez potrzeby rozstawiania dodatkowych elementów – może poza triopodem lub sztycami na wędki. Choć dostępne są już wózki, które posiadają także wbudowane uchwyty na kije. Zachowujemy porządek i wszystko jest na swoim miejscu. Pakowanie sprzętu po łowieniu, zajmuje tylko kilka, a nie kilkanaście minut.

Rodzaje wózków, to kolejny temat rzeka. Nie ukrywam, że najlepszym rozwiązaniem, są wózki na kołach typu balon. Zdecydowanie sprawdzają się na miękkim piasku, w przypadku którego, wózki na wąskich gumowych kołach, po prostu zapadają się, zwłaszcza w przypadku sporego obciązenia. Koła balonowe, dają zupełnie inne opory toczenia, a co najważniejze, można je już zakupić, za naprawdę rozsądne pieniądze i zamontować do naszego starego wózka.

Z kolei wybór samego wózka, to już kwestia zasobności Waszego portfela. Ceny wahają sie od kilkuset, do nawet kilku tysięcy złotych. Czy warto? Na to pytanie, musicie sobie odpowiedzieć sami.

Oprócz pełnej funcjonalności wózka, opcji umieszczenia na nim pudła plażowego, wmontownych podpórek, grzebieni na zestawy, stolika itp. itd., najważniejszą i często pomijaną kwestią, jest samo wyważenie środki ciężkości wózka. Wiem, że zapewne dla części z czytelników, kwestia ta może wydawać się niestotna i niezauważalna, ale wydaje sie kluczowa zwłaszcza wtedy, kiedy łowimy naprawde aktywnie przemieszczając sie z miejsca na miejsce. Wśród wielu „przerobionych” przeze mnie modeli wózków fabrycznych (bo samoróbki to inny temat), najlepiej w mojej ocenie sprawdza sie wózek marki WheelEzz, prezentowany na poniższych zdjęciach. Jest bardzo prosty w budowie, ale ma wyśmienicie położony środek ciężkości. Nie ma niestesty opcji dokupienia dodatkowego wyposażenia, takie jak grzebienie, uchwyty, ale wystarczy postawić na nim skrzynię, postawić namiot, a toczenie sprzętu po plaży, to istna przyjemność. Jeżeli troszeczkę pokombinujecie, do wózka można w zasadzie przymocować wszystko, wliczjąc w to grzebień czy stolik.

Bardzo praktyczny model wózka w pełnej okazałośc,i po jego całkowitym rozłożeniu

Plażowe podpórki

Są niezbędne do mocowania wędek w miękkim piasku lub kamieniach. Zastanawiacie się pewnie co będzie lepsze? Klasyczna podpórka, plażowe sztyce, stojak (tripod) a może zwykła, szara rura PCV? Wszystko będzie zależeć od typu podłoża, ale na początek wystarczą zwykłe podpórki. Zwłaszcza, gdy nie ma dużej fali i nie wieje, a plaża jest piaszczysta. W przypadku wzmagającego się wiatru i większej fali, znacznie lepiej sprawdzają się rozwiązania, które uniosą szczytówki wędek jak najwyżej, pionowo w górę. Dlaczego? Unikniemy w ten sposób, smagania żyłki przez fale przybojowe i zminimalizujemy ryzyko osiadania glonów na żyłce lub plecionce. Także łatwiej będzie zauważyć brania.

Klasyczne sztyce – ta z prawej strony z możłiwością zamontowania drabinki na zestawy

Plażowe wieszaki i stoliki

Na początku przygody z „plazingiem”, można się bez nich zapewne odejść. Niemniej, jeżeli będziecie gościć na plaży częściej, przekonacie się z pewnością, że czegoś Wam brakuje. Tym brakującym – a zarazem bardzo praktycznym i funkcjonalnym – ogniwem, będą wszelkiego rodzaju grzebienie na zestawy, stojaki plażowe, tripody z grzebieniami, tackami, stolikami. Umożliwiają zachowanie porządku w obrębie stanowiska, a co najważniejsze, pozwalają w spokoju (i nie na kolanach) przygotować zestawy, przynęty oraz dokonać niezbędnych korekt czy napraw zestawów. To będzie nasze plażowe centrum operacyjne. Najbardziej funkcjonalne rozwiązaniem to takie, aby wszystko było w jednym miejscu. Czyli grzebień i tacka\stolik. Najlepiej na jednym uchwycie. Jak jeszcze wszystko znajdzie się na wózku – osiągniemy ideał.

Niemniej w przypadku metody czystego minimalizmu, wybór zabawek, które chcemy zabrać na plażę, zależy oczywiscie tylko i wyłącznie od Waszych potrzeb..

Centrum operacyjne na wózku – który ma specjalne uchwyty na pudełka z zestawami

Pojemniki na złowione ryby

Wszelakie pojemniki, będą uzupełnieniem pakietu wyposażenia i w zasadzie powinien posiadać je każdy, zarówno początkujący i zaawansowany wędkarz plażowy. Możecie do tego celu wykorzystać najtańsze plastikowe wiadra lub też specjalne dedykowane pojemniki, w których umieszczamy uśmiercone ryby po ich złowieniu.

Dobrym zwyczajem – praktykowanym przez wędkarzy plażowych na całym świecie – jest umieszczenie ryby – bez względu na to, czy jest wymiarowa czy też nie – bezpośrednio po złowieniu, w pojemniku wypełnionym świeżą wodą morską, który z kolei umieszczamy blisko brzegu. Podczas, gdy ryba znajduje się w wodzie, mamy czas na odłożenie wędki i sięgnięcie – jeżeli to potrzebne – po narzędzia do uwolnienia ryby. Tym samym oszczędzamy rybie cierpień i przebywania, czy też przeciągania na\po piasku, bez dostępu świeżej morskiej wody. W przypadku, gdy wymiarową rybę zamierzamy zabrać, niezwłocznie po złowieniu, humanitarnie ją uśmiercamy.

Bardzo funkcjonalne są pojemniki ,które się skladają

~~Przyp z dnia 01.01.2024 roku – W związku z wejściem w życie nowego rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 29 grudnia 2023 roku w sprawie wymiarów i okresów ochronnych organizmów morskich poławianych przy wykonywaniu rybołówstwa rekreacyjnego w §8.1 czytamy co następuje: ” Złowione ryby, z wyjątkiem ryb z gatunków nierodzimych, przechowuje się żywe w znajdujących się w wodzie siatkach rozpiętych na obręczach albo uśmierca się je bezpośrednio po złowieniu.”

W ocenie zespołu PSS, §8.1 ~ powinien mieć tylko zastosowanie w przypadku, gdy przechowujemy żywe ryby w wodzie, które wcześniej czy później zamierzamy uśmiercić (albo przechowujemy w siatce do momentu uśmiercenia albo uśmiercamy od razu). Jaki bowiem miałby być cel przechowywania żywych ryb w siatkach na plaży? Samo przechowywanie ryb w siatkach w stanie żywym, w przypadku wędkarstwa plażowego, jest z jednej strony niehumanitarne, z drugiej pozbawione głębszej logiki. Może sprawdza się w przypadku akwenów słodkowodnych lub łowienia portowego, ale w przypadku silnego falowania morza, wiatru będzie właściwie niewykonalne, nawet przy zastosowaniu siatek z obręczami. Nie mówiąc o tym, że ryba która jest przechowywana w wodzie, w siatce, ma nikłe szanse na jakiekolwiek przeżycie – zwłaszcza w przypadku silniejszego falowania. Dodatkowo samo w sobie jest niebezpieczne np. w przypadku konieczności posadowienia siatek przez wędkarza na odpowiedniej głębokości, w niesprzyjających warunkach wodno-wietrznych, tak aby zapewnić rybom odpowidnią ilość pozbawionej piachu wody. Na koniec warto wspomnieć o tym, iż rozporządzenie stoi w świetle prawa poniżej ustawy o ochronie zwierząt, a owe przetrzymywanie ryb w siatce na brzegu (plaży), nie może być zakwalifikowane inaczej, niż działanie wyjatkowo niehumanitarne. Powiem więcej znęcanie się nad zwierzętami.

Zwyczajowo w wędkarstwie plażowym w cywilizowanym świecie – ryba po złowieniu – jeżeli warunki nie pozwalają na jej natychmiastowe uwolnienie z haczyka i wypuszczenie, powinna być niezwłocznie umieszczona w pojemniku ze świeżą morską wodą, do momentu jej uwolnienia. W Polsce przepisy rozporządzenia się do tego faktu nie odnoszą. Nie można też wychodzić z założenia, że jeżeli coś nie jest zabronione, to jest dozwolone, a samo rozporządzenie nie będzie w stanie odnieść się do wszystkich sytuacji, wiec wydaje się, że będą niezbędne dodatkowe wyjaśnienie od ustawodawcy.

W wędkarstwie plażowym, czysto sportowym, nie przechowujemy złowionych ryb w celu ich zabrania, bowiem z reguły stosujemy zasadę catch and release, gdzie po pomiarze ryby (która w najgorszym przypadku, jest przechowywana do czasu pomiaru w pojemniku z czystą wodą morską) wypuszczana jest ona w dobrej kondycji do wody. W sporcie wędkarskim plażowym, nie prowadzimy więc rywalizacji na martwej rybie, więc przepis ten w naszej ocenie, nie powinien mieć w wędkarstwie plażowym sportowym zastosowania.

Kończąc – wydaje się – że w przypadku wędkarstwa plażowego czysto sportowego, krótkie przetrzymanie ryby w wodzie w pojemniku ze świeżą morską wodą, jest o wiele bardziej humanitarne, niż „topienie” ryb w siatce w wodzie lub trzymanie na piachu w trakcie czynności odhaczania ryby (co w przypadku płastug może być długotrwałe), w których to przypadkach minimalizujemy szanse na ich przeżycie i powrót do wody w dobrej kondycji.

Niemniej w naszej ocenie, wydaje się konieczne skierowanie pytania do ustawodawcy, o dokładną interpretację tego przepisu, o czym wszystkich zainteresowanych z pewnością poinformujemy.

Z pewnością, nie jesteśmy zwolennikami stosowania jakichkolwiek siatek do przechowywania złowionych (tym bardziej żywych ryb) i w przypadku, gdy nie zamierzacie uśmiercić ryby po jej zlowieniu w celu jej zabrania, w przypadku wędkarstwa rekreacyjnego, zalecamy natychmiastowe wpuszczenie ryby do wody, tak aby w dobrej kondycji, ryba wróciła do wody.

Plażowy leniwiec

To dosyć popularna forma plażowego łowcy, który po zarzuceniu zestawów, „lokuje” swoje ciało, we wszelkiego rodzaju krzesłach, krzesełkach i innych mniej lub bardziej wygodnych fotelach. Plażowe siedziska, to – rzecz jasna – także element wyposażenia. Z reguły jest dosyć ciężki i mało poręczny. I z tego też powodu, jest przeze mnie praktykowany stosunkowo rzadko. W zasadzie, tylko w przypadku całonocnych zasiadek. Kiedy chcę usiąść, z reguły wykorzystuję do tego celu, skrzynię plażową z uprzeżą, ktora pełni także funkcję oparcia.

Zachęcam do lektury następnego odcinka, w którym omówimy drobny sprzęt plażowy, zaś w kolejnej odsłonie, omówię wędki oraz kołowrotki. Obiecuję, że kolejne części będą się ukazywać regularnie tak, żeby Was przygotować do nadchodzącego, nowego sezonu.

opr. Andrzej Jaw Esox

Plażowe abc – czyli poradnik SURFMANIAKA – ODCINEK 3 – Kwiecień’23

Posted on 7 kwietnia, 202319 marca, 2024 by Andrzej

Wyposażenie plażowego surfmaniaka – czyli nie ma złej pogody, tylko nieodpowiedni ubiór

Wstęp

W wędkarstwie plażowym wyposażenie, dopasowujemy każdorazowo do panujących lub spodziewanych warunków pogodowych, pory roku oraz tego, co, kiedy i gdzie będziemy łowić. Logistyka przygotowania jest każdorazowo inna i od niej właśnie będzie zależeć sukces naszej wyprawy, a także pełne bezpieczeństwo. Logistyka zaczyna się od ubioru, a kończy na najdrobniejszych elementach wyposażenia. Pamiętajcie o tym, że błędy popełnione w trakcie planowania i przygotowania, zemszczą się na plaży.

W dzisiejszym odcinku postaram się przybliżyć głównie taktykę przygotowań, od strony ubioru, a w kolejnych częściach, będę kontynuował opis plażowego wyposażenia, który przyda się Wam w każdych warunkach sezonu.

Dobre czy złe decyzje?

Chciałbym jasno podkreślić, że wybór oraz to, czy i jak daleko, chcecie się posunąć w „wyścigu zbrojeń”, zależy tylko i wyłącznie od Was. Co to znaczy więcej i czy więcej znaczy lepiej? Czy to, że nie będziecie dozbrojeni „po zęby” znaczy, że macie mniejsze szanse? Oczywiście że nie! Moje doświadczenie wskazuje na to, że warto jednak wyjść, poza etap zupełnego minimalizmu sprzętowego. Myślę, że jak zwykle sprawdzi się metoda „złotego środka”.

Czy pogoń za sprzętem, nowinkami jest konieczna? Z jednej strony pewnie tak. Każdy z nas w pewnym momencie, pewnie dał się ponieść wodzom „fantazji zakupowej”. Z drugiej, często się zastanawiam, do czego to sprzętowe szaleństwo prowadzi? No cóż pewnie nie mnie to oceniać, ale niemniej postaram się Wam przekazać esencję moich doświadczeń po to, żebyście uniknęli niepotrzebnych błędów i podjęli rozsądne decyzje.

Plażowe klimaty

Pamiętajcie, że na plaży zawsze wieje. Nawet jak dzień jest zupełnie bezwietrzny – a zdarza się tak tylko kilka razy do roku – to wcześniej czy później i tak zawieje. Zwłaszcza rankiem i pod wieczór. Parafrazując słowa „wieszczki”: „sorry taki mamy klimat”. Z wiatrem nie ma co walczyć, za to trzeba być zawsze przygotowanym i po prostu do niego przywyknąć. Wiatr kręci. Wiatr dmucha. Wiatr napędza fale. Wiatr sypie piaskiem po oczach.

Pogoda na plaży, jest wyjątkowo dynamiczna. Potrafi się zmienić kilka razy w ciągu dnia i nocy. Czasami wchodzimy na plażę w upalne lato, a wychodzimy w strugach zimnego, jesiennego deszczu. Nie raz zdejmujemy z siebie większość ciuchów, bo jest gorąco, żeby za godzinę siedzieć pod namiotem w kombinezonie. Wraz ze zmianami wietrznymi, idą bezpośrednio zmiany temperatury i wilgotności powietrza. Tak więc nasz ubiór i zdolność szybkiej reakcji, są w przypadku „plażingu” niezwykle istotne. Jeżeli zareagujemy zbyt późno, szybko wychłodzimy organizm i stracimy przyjemność z łowienia.

Plażowa garderoba

Doświadczając każdorazowo, bardzo wymagających warunków, mam odczucie, że cała zabawa zaczyna się i kończy, na dostosowanym do warunków, ubiorze. Dlatego też, zaczynam cykl, właśnie od „rozbioru ubioru”. Pomimo, że większość zasad jest Wam zapewne znana, zwrócę uwagę na parę ważnych, plażowych kwestii.

Aby łowić komfortowo i czerpać z tego przyjemność, trzeba mieć pod ręką, zestaw niezbędnych – ogólnie dostępnych i niedrogich – fatałaszków. W innym wypadku, będziemy walczyli z zimnem i wiatrem, a łowienie na dłuższą metę, stanie się koszmarem. W większości przypadków, będziecie w stanie wykorzystać rzeczy, który przywieziecie ze sobą ze śródlądzia. Na początek więc, nie będą potrzebne, większe nakłady finansowe.

Moją złotą zasadą jest to, że bez względu na porę roku (poza upalnym latem), ubieram się zawsze na tzw. „cebulkę”, a pod ręką mam zawsze dwuczęściowy kombinezon. Oprócz takiej zalety, że chroni przed wodą i wilgocią, chroni przed czymś bardziej dotkliwym – uporczywym wiatrem, który może szybko wychłodzić, nawet najbardziej rozgrzanego surf-twardziela. Dobry kombinezon muszą cechować cztery parametry. Musi być lekki, oddychający i musi stanowić solidną ochronę membranową przed deszczem. Dodatkowo powinien być dwuczęściowy. Jest to o tyle istotne, że wielokrotnie można zdjąć górną część i zostać w spodniach, które stanowią świetną ochronę przed morską wodą i piachem. Podczas gdy górę pozostawiamy nieskrępowaną i uzupełniamy ją kurtką, tylko w razie potrzeby. Namawiam Was, żeby w tym przypadku nie oszczędzać i poszukać coś naprawę profesjonalnego.

Kolejną zasadą ubierania na plażę jest to, żeby nie ubierać się za grubo. Lepiej założyć mniej i później dołożyć (na przykład cienki polar), niż od razu się spocić w trakcie „wtaszczania” całego sprzętu na plażę. W chłodniejszych porach roku, mam na sobie zawsze cienką i oddychającą bieliznę termiczną. Na dół zakładam wygodne, koniecznie lekkie, oddychające i ograniczające przenikanie wiatru spodnie. Na górę zakładam bluzę z kapturem, z popularnego teraz materiału, jakim jest softshell. To wszystko.

Do kompletu dochodzą ciepłe skarpety i buty lub kalosze. Osobiście z kaloszami mi nigdy nie po drodze. Dobry i lekki but na plaży to podstawa, jeżeli łowicie aktywnie. Buty najlepiej za kostkę, aby uchronić się przed wszechobecnym piaskiem. W sezonie letnim, gdy jest wyjątkowo ciepło, zakładam skarpety\lekkie buty neoprenowe z lekką podeszwą, lub wzorem Cejrowskiego, biegam po plaży boso.

Z reguły unikam wchodzenia do wody głębiej, niż do łydek. Z tego też względu, moje gumowce – jeżeli ich w ogóle używam – nie sięgają dalej niż do kolan.

Nie namawiam Was absolutnie do zakładania woderów lub spodniobutów na plażę tylko po to, żeby wchodzić do wody i dalej rzucać. Robi tak wiele osób i w mojej ocenie, jest to duży błąd. Po pierwsze ciągłe siedzenie – zwłaszcza w spodniobutach – to ryzyko zapocenia i tym samym wychłodzenia. Po drugie, rzuty wykonane z wody, nie są wcale dłuższe, od tych wykonywanych z plaży. Nie mówiąc o względach bezpieczeństwa. Jedynym warunkiem, tłumaczącym założenie „gumowego ubranka”, powinien być silny deszcz i konieczność brodzenia w wodzie, poprzez wlewające się na plażę fale. Wtedy, zamiast neoprenu, sprawdzają się zdecydowanie lepiej wodery w stylu angielskim (pod pachy).

Do kompletu, dochodzą oczywiście okulary (w tym przeciwsłoneczne), niezbędne przy słonecznej pogodzie i sypiącym po oczach piasku. Dobrze, zwłaszcza w przypadku silnego wiatru i sypiącego piasku, sprawdzają się wszelakie kominy, bandany i chusty. Dobrze chronią szyję, a w razie potrzeby, można je szybko zaciągnąć na twarz.

UWAGA!! W samochodzie, zawsze mam torbę z kompletem zapasowych ciuchów na przebranie. Już wielokrotnie się przydały nie tylko mnie, ale i towarzyszom wspólnych wypraw. Niezbędne zwłaszcza w przypadku silnego wychłodzenia, albo nieoczekiwanego przemoczenia lub przypadkowej kąpieli.

Plażowy wiatrołap

Najlepszym uzupełnieniem dobrego ubioru jest – i tu zapewne Was zadziwię – mój „osobisty przyjaciel”: namiot plażowy. Osobiście traktuję go, jako integralną część mojego ubioru i nie rozstaję się z nim w zasadzie nigdy. Jeżeli zamierzacie spędzać nad wodą sporo czasu, będzie nieodzowny.

Pozwala przetrwać na plaży w niesprzyjających warunkach, a jego główną zaletą jest ochrona przed wyziębiającym wiatrem i deszczem, a także przed palącym słońcem. Oczywiście zamiast namiotu, można zastosować inne „ochraniacze”, w tym plażowe parasole, parawany, które sprawdzą się przy łagodniejszej pogodzie. Jednak tracą one swoją funkcjonalność, gdy mamy do czynienia z naprawdę silnym wiatrem, a zwłaszcza deszczem.

Namiot musi być odpowiednio duży, żeby pomieścił sprzęt, wędkarza (czasem dwóch) i obowiązkowo posiadać także odpowiednią wysokość (co najmniej 1.5m), tak aby nie siedzieć ciągle „na czworakach”.

Plażowa waga ciężka

Przechodząc naturalnie do etapu dyskusji o sprzęcie, nie można nie wspomnieć, o „wadze tematu”.

Czy kiedykolwiek próbowaliście unieść coś ciężkiego i przejść się po bałtyckim piasku? Nieśliście ciężkie torby na plażę, krocząc za swoją żoną i dziećmi? Niosąc „tony” jedzenia, gazetek i książeczek, soczków, materaców, zabaweczek, dmuchanych żółwi, rekinów i tym podobnych? Jeżeli nie mieliście okazji, to musicie koniecznie spróbować. Jeżeli mieliście okazję, to na pewno zorientowaliście się, że dźwiganie czegokolwiek po miękkim piasku powoduje, że to co niesiecie, wydaje się kilka razy cięższe.

Wspominam o tym, żebyście nigdy nie zapominali o złotej zasadzie, iż na plażę zabieramy tylko niezbędne rzeczy. Także w kwestii ubioru. Wiem, że nie jest to łatwe – zwłaszcza, gdy brak czegoś, z reguły się mści – ale trzeba zawsze znaleźć złoty środek. Zachęcam Was gorąco, do pracy nad odchudzaniem plażowego ekwipunku, żeby nie wpaść w szał zabierania na plażę wszystkiego, co się da. Nie tędy droga.

Ale o tym porozmawiany bardziej szczegółowo w następnym, czwartym odcinku, do którego lektury, serdecznie Was zapraszam.

opr. Andrzej Jaw Esox

Plażowe abc – czyli poradnik SURFMANIAKA – ODCINEK 1 – Luty’23

Posted on 17 lutego, 202319 marca, 2024 by Andrzej

Odcinek 1 – Słowem wstępu. Dlaczego wędkarstwo plażowe?

W cyklu ”Plażowe ABC”, który będzie się na ukazywał na stronie Polskiej Szkoły Surfcastingu regularnie, postaram się przybliżyć wszystkim temat wędkarstwa plażowego. Wędkarstwa, które w naszym kraju, zdobywa coraz większe rzesze zwolenników.

Cykl pisany, postaramy się uzupełnić w dodatkowe cykle – wywiady, z czołowymi polskimi wędkarzami plażowymi, uczestnikami Mistrzostw Świata, które „dotkną” czysto praktycznej strony wędkarstwa plażowego, przygotowania się do sezonu i wiele, wiele innych. Szczegółów szukajcie także na naszym profilu YT https://www.youtube.com/@polskaszkoasurfcastingu7391 . Odwiedzajcie także na bieżąco nasz profil na FB, po świeże informacje znad wody i nie tylko.

W związku z tym, że oprócz nielicznych publikacji w prasie wędkarskiej, nie znajdziecie w sieci zbyt wiele materiałów, które pozwolą przestawić tę metodą wędkarstwa w systematyczny i bardziej wszechstronny sposób, postanowiłem przygotować dla Was poradnik, do którego mam nadzieję, będziecie sięgać regularnie. Poradnik, będę na bieżąco modyfikować, zmienić tak, aby dopasować do Waszych potrzeb i tematów, które Was szczególnie interesują. Gdybyście mieli czas i dostęp polecam także lekturę archiwalnych numerów WW z ostatnich trzech lat. W każdym archiwalnym numerze, znajdziecie coś z plaży.

Od lat – wraz z grupą przyjaciół i znajomych – staram się przybliżyć (nie tylko wędkarzom) temat wędkarstwa plażowego. Zebrało się trochę doświadczeń i spostrzeżeń, które miło będzie „przelać” na papier. Podzielić się z innymi swoją wiedzą i doświadczeniami, które pochodzą wszak nie tylko z bałtyckich łowisk.

Mam szczerą nadzieję, że uda się Was zachęcić do łowienia z plaży i zarazem przeprowadzić, przez podstawy oraz drobne zawiłości „plażingu”.

W poradniku, zdradzę Wam wiele tajników i udzielę wielu praktycznych porad. Wszystko od zupełnych podstaw tak, aby nasze plażowe abc było ciekawe, inspirujące oraz bezpieczne. Żeby każdy czuł się dobrze przygotowany i żeby nikt z Nas nie miał wątpliwości, w jakim celu jedzie na plażę.

Jeżeli będziecie mieli uwagi lub będziecie chcieli jakiś temat w szczególności rozszerzyć, piszcie sugestie i uwagi w komentarzach na stronie Polskiej Szkoły Surfcastingu. Projekt Szkoły jest właśnie tym miejscem, w którym mają spotkać się sympatycy surfcastingu. Miejscem wymiany doświadczeń, praktycznych porad tak, aby dać Wam podstawy do odnalezienia się w bałtyckiej scenerii. Dodatkowo – dla wszytskch zaintersowanych – tych mniej i bardziej doświadczonych – przygotowalismy nowy projekt , ktory rusza od kwietnia bieżacego roku, a umożłiwi integrację towarzyską w duchu sportu dla wszytskich, bez ograniczeń. Informacje już wkrótce!

Poradnik nie jest skierowany tylko do nowicjuszy, ale także bardziej zaawansowanych. Mam nadzieję, że także starzy wyjadacze, znajdą dla siebie też coś ciekawego i zachęci ich to także, do dzielenia się swoją wiedzą i doświadczeniem.

W surfcastingu najbardziej cenię to, że o wyniku wędkarskim, nie decydują tony zanęt, elektroniki i sprzętu, który z dokładnością do centymetra, pozwoli zlokalizować rybę i sprowokować ją do brania, spuszczoną w okolicę paszczy przynętą. Takie wędkarstwo – w mojej ocenie – jest dalekie od prawdziwej sztuki wędkarskiej, w której liczy się prawdziwy wędkarski kunszt i kontakt (niekoniecznie elektroniczny) z niewidzialnym przeciwnikiem. Gdzie o wyniku, decyduje naprawdę wiedza i „wyczucie” przyrody.

Wędkarstwo plażowe, to wędkarstwo w czystej postaci. To ciągła nauka, bez zbędnego blichtru, ale z dawką mocnego charakteru, które cieszy mnie co dnia swoją zmiennością, nieprzewidywalnością i koniecznością dostosowania całej strategii do żywiołu, jakim jest morze.

W związku z tym nie dziwi mnie, że z plażą w sercu i na co dzień, zostają tylko prawdziwi twardziele, którzy przeszli w swojej wędkarskiej drodze przez różne formy wędkarstwa, w poszukiwaniu wędkarstwa idealnego, które będzie pasować do ich wędkarskiego charakteru. Jeżeli nadal czegoś szukacie, to zapraszam Was serdecznie nad bałtycką plażę. Zapewniam, że odnajdziecie tam swój prawdziwy – i nie tylko wędkarski – charakter. A poradnik pozwoli ten charakter uformować i umocnić.

Na koniec postaram się opowiedzieć także o tym, co w wędkarstwie plażowym jest piękne, ale i interesujące. Zarazem fascynujące i zaskakujące.

Warto wspomnieć, że wędkarstwo plażowe – o czym często wspominam – to wspaniały sposób, na połącznie przyjemnego z pożytecznym. Połączenie rodzinnego wypoczynku, z odrobiną wędkarskiej przygody i relaksu. Czy do szczęścia potrzeba więcej? Nabytą wiedzę i umiejętności, wykorzystacie podczas weekendowego wypadu ze znajomymi „po kiju”. Czy też przy okazji wyciszenia się i wyjazdu do plażowej samotni. Wierzę w to, że każdy znajdzie w poradniku coś dla siebie. Zarówno „plażowy szarak” jak i stary bałtycki „wyjadacz”.

Na koniec wstępu warto wspomnieć, że nasz projekt Polskiej Szkoły surfcastingu, to także spotkania na bałtyckiej plaży, które organizujemy już regularnie od paru lat. Jeżeli jesteście zainteresowani organizacją spotkań, szkoleń, zapraszamy do kontaktu, przez formularz kontaktowy. Obserwujcie też nasz profil FB – znajdziecie tam na bieżąco informacje o planowanych spotkaniach i o tym, co dzieje się na plażach.

Co to takiego ten „surfcasting?

Surfcasting, (ang. shore angling) zwany potocznie wędkarstwem plażowym, to jedna z najpopularniejszych form wędkarstwa i sportu wędkarskiego na świecie. Zaskoczeni? Okazuje się, że w wielu krajach łowienie w morzu ma zdecydowanie dłuższe tradycje, niż „moczenie kija” w wodach słodkich. W niektórych krajach traktowany niemalże jak sport kwalifikowany. Nie dość powiedzieć, że relacja z mistrzostw świata w Walii z 2019 roku, ukazała się w najbardziej medialnym brytyjskim kanale sportowym BBS sport news, na równi z takimi relacjami jak tenis, czy piłka nożna.

Wędkarstwo plażowe przypomina do złudzenia – w kontekście budowy zestawu i techniki połowu – zwykłą…gruntówkę. Do takiego łowienia nie jest potrzeby wysublimowany i drogi sprzęt. Niejednokrotnie wystarczy – jeżeli warunki pogodowe pozwalają – zwykły feeder, kij karpiowy lub wędka surfcastingowa – niekoniecznie z najwyższej półki. Ale o tym w następnych odcinkach.

Bałtyckie okoliczności

Okoliczności przyrody i sceneria, jakie nam daje wybrzeże Bałtyku, są niepowtarzalne. Zdjęcia nie zawsze oddają głębię naszych doznań. Trzeba zobaczyć to własnymi oczami i poczuć na policzkach smagający wiatr, szczypiący w oczy piasek, czy poczuć smak słonawej, bałtyckiej wody. Każdy, kto choć raz był na naszym wybrzeżu, wie o czym mówię. Ci którzy zjeździli cały świat i widzieli niemal wszystko, twierdzą, że nasze polskie plaże są najpiękniejsze. Trudno się z nimi nie zgodzić.

Mam to szczęście, że mieszkam kilka kilometrów od plaży, ale znam nam wielu takich, którzy zachorowali na „plażowego wirusa” i do dnia dzisiejszego, pokonują corocznie setki kilometrów, tylko po to, aby spędzić chwilę, na bałtyckiej plaży. Kilka lub kilkanaście razy w roku. To nic, że pod nosem mają piękne rzeki czy jeziora. Kochają Wisłę i Odrę. Mieszkają nad Sanem, czy na Mazurach. Ciągnie ich nad Bałtyk. Nie pomagają żadne lekarstwa.

Zastanawiacie się zapewne, co takiego w wędkarstwie plażowym jest? Gwarantuję Wam, że jak tylko złowicie swoją pierwszą rybę – chociażby taką fląderkę jak na zdjęciu – zrozumiecie.

W kolejnych odcinkach cyklu trochę teorii, która podparta moją kilkunastoletnią praktyką, pozwoli Was przygotować na plażowe wyzwania tak, aby Wasze efekty były nie gorsze niż na zdjęciu.)

Morze nasze morze

Nie można oczywiście nie wspomnieć, o naszym morzu, sprawcy tego całego zamieszania. Bałtyk, to stosunkowo płytki i bardzo specyficzny zbiornik (średnio 52,3m głębokości). Brak tu – typowych dla innych mórz – widocznych pływów. O specyfice morza i dynamice plaży, będę pisał przy okazji jednego z odcinków, ale warto wspomnieć, że Bałtyk stanowi w istocie, dużą zlewnię wód słodkich. Z niewielką ilością wlewek wód słonych, z morza Północnego. Woda jest tutaj słonawa, a nie słona. Średnie zasolenie to około 7,5‰. Takie zasolenie, decyduje w głównej mierze o składzie fauny i flory. A przede wszystkim – o tym co nas interesuje nas najbardziej – o stałej obecności ryb słodkowodnych, takich jak: leszcz, płoć, okoń i wielu innych. Właśnie gatunki słodkowodne – oprócz gatunków typowo morskich, takich jak: płastugi, dorsz, belona, turbot – stanowią nie lada atrakcję. Nie wspominając o rybach typowo dwuśrodowiskowych, takich jak: łosoś, troć, sieja czy węgorz. Nie dość powiedzieć, że wszystkie te ryby można złowić z plaży!

Odcinek nr 2 już wkrótce!

opr. Andrzej Jaw Esox